deutsch englisch spanisch französisch italienisch
Ausschnitt aus der Tabula Peutingeriana - Rom

Tabula Peutingeriana – Pantalla individual

Topónimo (simplificado):

Lactora

Nombre (moderno):

Lectoure o. Castéra-Lectourois

Imagen:
Al detalle de la imagen
Topónimo antes XVI     Sar[/n]tali     
Topónimo después -     Aginnum     
Imagen alternativa ---
Imagen (Barrington 2000)
Imagen (Scheyb 1753) ---
Imagen (Welser 1598) ---
Imagen (MSI 2025) ---
Área:

Galia/Germania

Tipo de topónimo:

Topónimo sin símbolo

Cuadrícula:

1B2

Color del topónimo:

negro

Tipo de viñeta:

---

Itinerario:

Lactura (462,5)

Nombres alternativos (diccionarios):

Lactora (DNP)

Nombre A (RE):

Lactora / Lactorates, Lactorensis

Nombre B (Barrington Atlas):

Lactora (25 F2)

Nombre C (TIR / TIB /otros):

 

Nombre D (Miller):

Lactora

Nombre E (Levi):

 

Nombre F (Ravenate):

 

Nombre G (Ptolemaios):

 

Plinius:

 

Strabo:

 

Datación del topónimo en la TP:

---

Fundamento para la datación:

 

Comentario al topónimo:

Miller, Itineraria, Sp. 107-108:
Lactora, Lactura (It), Lacora (Ra), civitas Lactoratium (ng in prov. Novempop.), Lactorat[es] – civ. Lactora[tium] (Iss: 526, 520, 511), Lactorensis ipiscopus (concilia 506, 541);
j. Lectoure oder Castera Lectourois. Iss: 502-540.
Im It Abzweigung (Eliberre 15, Strecke 30) nach Lugdunum 50 mp (Strecke 14).
16.

Datierung (Barrington):
Lactora – Hellenistic/Roman/Late Antique (Villes 99-106; CAG 32.157)
§ Lactorates

DNP:
Lactora

Vorort einer civitas in Aquitania, h. Lectoure (Département Gers), südl. von Aginnum (h. Agen). Weitere Namensbelege: Lacturatis, Notae Tironianae 87,77; Lactura, Itin. Anton. 462,5; Lactora, Tab. Peut. 2,2; Lacura, Geogr. Rav. 4,41; in provincia Novempopulana ... civitas Lactoratium, Notitia Galliarum 14; ordo Lactor(atium), CIL XIII 511.
Ältestes histor. Zeugnis ist eine Ehreninschr. von 105 n.Chr., die einen procurat(or) provinciarum Lugduniensis et Aquitanicae item Lactorae nennt (CIL V 875 = ILS 1374). 22 Altäre belegen für das 2. und 3. Jh.n.Chr. ein taurobolium (CIL XIII 504-525). Um 300 n.Chr. wurde die Oberstadt unter Verwendung älterer Steindenkmäler erneut befestigt. Seit spätestens 506 n.Chr. war L. Sitz eines Bischofs.
Arch.: Späteisenzeitliches oppidum über dem Tal des Gers, zahlreiche Opferschächte. In der Kaiserzeit Unterstadt in der Flußebene Pradoulin, zerstört im späten 3. Jh.n.Chr., neubesiedelt im 4. Jh. Orthogonales Straßennetz, Nachweis von Keramikproduktion und Beinverarbeitung.

Polfer, Michel

RE:
Lactora
https://elexikon.ch/RE/XII,1_361.png

Bibliografía:

Miller, Itineraria, Sp. 107-108;

J.Lapart, C. Petit, Carte Archéologique de la Gaule, Bd. 32 Gers, 1993, 196-227.

Keune, Johann Baptist, Lactora, in: RE XII.1 (1924), Sp. 361-367.

   [Standard-Literatur-Liste im PDF-Format]

Última elaboración:

19.03.2024 11:54


Cite this page:
https://www1.ku.de/ggf/ag/tabula_peutingeriana/trefferanzeige_es.php?id=3204 [zuletzt aufgerufen am 13.11.2025]

Derechos Política de privacidad